Κίτρινη ταυροκεφαλή (Ameiurus natalis) κυμαίνονται σε όλες τις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες, εκτείνονται βόρεια έως τον νοτιοανατολικό Καναδά και δυτικά έως τις μεγάλες πεδιάδες και την αποχέτευση του Ρίο Γκράντε. εισάγονται αλλού (Etnier and Starnes, 1993).(Etnier και Starnes, 1993)
Οι κίτρινοι ταυροκεφαλές προτιμούν τα νερά με αργό ρεύμα σε ποτάμια και ρυάκια. Μπορούν να βρεθούν σε ρηχά μέρη ρυακιών, λιμνών, λιμνών ή μεγάλων κόλπων. Ο βιότοπος ποικίλλει από ένα αργό ρεύμα με κακώς οξυγονωμένο, πολύ ιλύ και πολύ μολυσμένο νερό έως ένα πιο γρήγορο ρεύμα με καθαρό και καθαρό νερό που έχει υδρόβια βλάστηση. Οι κίτρινοι ταυροκεφαλές είναι κάτοικοι του βυθού, που ζουν σε περιοχές με υποστρώματα λάσπης, βράχου, άμμου ή αργίλου.(Trautman, 1981)
Οι κίτρινοι ταυροκεφαλές είναι ψάρια με πτερύγια ακτίνων που δεν έχουν λέπια. Το ραχιαίο μέρος του σώματος μπορεί να είναι κίτρινο έως λαδί, καφέ, διάστικτο γκρι ή μαύρο. Η κοιλιά έχει συνήθως κίτρινο χρώμα. Το ουραίο πτερύγιο είναι στρογγυλεμένο και ξεδιπλωμένο. Ακτίνες πρωκτικών πτερυγίων αριθμός 24 έως 28. Το 25 έως το 26 είναι πιο συνηθισμένο. Ο κίτρινος ταυροκεφαλός μπορεί να ζήσει μέχρι τα 7 χρόνια και να φτάσει τα 45,7 έως 48,3 εκατοστά μήκος και το βάρος μέχρι τα 3,2 κιλά.
Το κίτρινο bullhead είναι παρόμοιο με το μαύρο (Ο Ameiurus ψέματα) και καφέ (Ameiurus nebulosus) ταυροκεφαλή. Διαφέρουν από αυτά τα δύο είδη στο ότι έχουν λευκές ή κίτρινες μπάρες στο πηγούνι. Τόσο το μαύρο όσο και το καφέ ταυροκεφαλή έχουν κάποια σκούρα μελάγχρωση στις μπάρες του πηγουνιού. Τα πτερύγια και οι χρωματισμοί είναι παρόμοιοι μεταξύ των τριών ειδών.('Life History Notes: Bullhead', 2005; 'Yellow Bullhead (Ameiurus natalis)', 2005; Eddy and Surber, 1943; Eddy and Underhill, 1974; Klossner, 2005; Trautman, 1981)
Τα κίτρινα αυγά εκκολάπτονται πέντε έως δέκα ημέρες μετά τη γονιμοποίηση. Η αρσενική κίτρινη ταυροκεφαλή προστατεύει τη φωλιά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Μετά την εκκόλαψη, τα μικρά γόνοι φυλάσσονται σε σφιχτά κοπάδια από το αρσενικό και προστατεύονται έως ότου έχουν μήκος περίπου δύο ίντσες. Η σεξουαλική ωριμότητα επιτυγχάνεται μεταξύ 2 και 3 ετών, όταν τα ψάρια έχουν μήκος τουλάχιστον 140 mm.('Life History Notes: Bullhead', 2005; 'Yellow Bullhead (Ameiurus natalis)', 2005)
Τα κίτρινα αρσενικά ταυροκεφαλές σκάβουν φωλιές, οι οποίες μπορεί να κυμαίνονται από μια ρηχή κοιλότητα σε λασπώδες ίζημα έως ένα βαθύ λαγούμι στην όχθη του ρέματος. Προτιμώνται προστατευόμενες θέσεις φωλιών κοντά σε βράχους και πρέμνα με πυκνή βλάστηση. Οι τοποθεσίες φωλιών προσελκύουν θηλυκά για ζευγάρωμα.(«Ameiurus natalis (LeSueur)», 2005· Armstrong, 1962· Eddy and Surber, 1943· Etnier and Starnes, 1993· Hubbs and Lagler, 1958· Klossner, 2005)
k9 flex
Ο κίτρινος ταυροκεφαλός αναπαράγεται από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο, ξεκινώντας όταν οι θερμοκρασίες του νερού φτάνουν τους 23 έως 28 βαθμούς Κελσίου. Το θηλυκό παράγει 300 έως 700 κολλώδη κιτρινωπά αυγά ανά ωοτοκία και η φωλιά μπορεί να περιέχει 1700 έως 4300 αυγά συνολικά.(«Ameiurus natalis (LeSueur)», 2005· Armstrong, 1962· Eddy and Surber, 1943· Etnier and Starnes, 1993· Hubbs and Lagler, 1958· Klossner, 2005)
Τόσο το αρσενικό όσο και το θηλυκό βοηθούν στην κατασκευή της φωλιάς και ενώ τα μικρά βρίσκονται στη φωλιά ένας από τους γονείς θα τα φυλάει. Μετά την εκκόλαψη του γόνου, τα αρσενικά κοπάδια κάνουν τα μικρά σε μια πυκνή μπάλα και θα τα προστατεύει μέχρι να φτάσουν τα δύο εκατοστά σε μήκος.('Ameiurus' γενέθλια (LeSueur)', 2005)
Οι κίτρινες ταυροκεφαλές έχουν διάρκεια ζωής 7 χρόνια στη φύση.('Ameiurus' γενέθλια (LeSueur)', 2005)
Δεν είναι πολλά γνωστά για τη συμπεριφορά των κίτρινων ταυροκεφαλών. Είναι πολύ κοινωνικά και τρέφονται κυρίως τη νύχτα.(Klossner, 2005)
Προς το παρόν, δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με την εμβέλεια των κίτρινων ταυροκεφαλών.
Οι Atema et al. (1969) και ο Todd (1971) έχουν υποδείξει ότι οι κίτρινοι ταυροκεφαλές είναι ένα πολύ κοινωνικό ψάρι και μπορούν να αναγνωρίσουν άλλα άτομα και την κοινωνική τους θέση από τη μυρωδιά τους. Η οσφρητική συσκευή (δηλαδή, η μύτη) είναι υπεύθυνη για αυτή την ικανότητα, ενώ οι μπάρες και άλλοι δερματικοί γευστικοί κάλυκες χρησιμοποιούνται για τον εντοπισμό των τροφίμων (Etnier and Etnier, 2005).
Οι γευστικοί κάλυκες βρίσκονται στο στόμα και σε όλο το σώμα. Οι κίτρινες ταυροκεφαλές έχουν 5 γευστικούς κάλυκες ανά 5 mm² στην επιφάνεια του σώματός τους. Οι μπάρες χρησιμεύουν τόσο ως εξωτερική γλώσσα όσο και ως χέρια. Οι ταυροκεφαλές μπορούν να αισθάνονται με το σώμα τους και τις μπάρα τους. Έχουν επίσης 20.000 γευστικούς κάλυκες στα οκτώ μουστάκια. Ο μέσος ενήλικας έχει συνολικά πάνω από 200.000 γευστικούς κάλυκες στο σώμα του.(Atema, 1971, Etnier and Etnier, 2005)
σκύλος βήχα και αναπνοή βαριά
Όπως όλα τα άλλαλυκόψαροείδη, οι κίτρινες ταυροκεφαλές είναι ευκαιριακές τροφοδότες. Κίτρινες ταυροκεφαλές τρέφονται τη νύχτα. Είναι γνωστό ότι τρώνε ελαιώνες, καραβίδες, έντομα και προνύμφες εντόμων, υδρόβια ασπόνδυλα και σκουλήκια. Σε σύγκριση με τις άλλες δύο ταυροκεφαλές, οι κίτρινες ταυροκεφαλές καταναλώνουν περισσότερη υδρόβια βλάστηση. Τα μικρά θα τρέφονται με υδρόβια ασπόνδυλα.(Eddy and Surber, 1943· Eddy and Underhill, 1974· Hubbs and Lagler, 1958· Trautman, 1981)
Οι κίτρινες ταυροκεφαλές θηρεύονται από μεγαλύτερα ψάρια όπως το λαβράκι (Micropterus salmoides), μαύρο κράπι (Pomoxis nigromaculatus), bluegill (Lepomis macrochirus) και άλλα γατόψαρα. Μεγάλα πουλιά και μερικές χελώνες θα πάρουν επίσης τα ενήλικα. Τα μικρά θα ληφθούν από μικρότερα αρπακτικά, υδρόβια ασπόνδυλα, βδέλλες και καραβίδες. Μπορούν να προκαλέσουν δηλητηριώδη τσιμπήματα με τις θωρακικές ράχες τους, βοηθώντας τους να αποφύγουν τη θήρα.('Yellow Bullhead', 2005)
Οι κίτρινες ταυροκεφαλές έχουν βρεθεί ότι είναι είδος ξενιστή για αναρριχητικά φυτά (Strophitus undulatus) και παρασιτούν από βδέλλες (Hirudinea).(Gray, et al., 2001)
κουτάβι που δεν κερδίζει βάροςCommensal/παρασιτικά είδη
Οι κίτρινες ταυροκεφαλές δεν θεωρούνται θηράματα, αλλά είναι ευρέως περιζήτητες για τροφή. Οι κίτρινες ταυροκεφαλές μπορούν επίσης να εισαχθούν σε ρέματα με υψηλή ρύπανση λόγω της υψηλής ανοχής τους στη ρύπανση.('Life History Notes: Bullhead', 2005· Klossner, 2005)
Οι ταυροκέφαλοι είναι πολύ γνωστοί για την ικανότητα να προκαλούν τσίμπημα με τις θωρακικές ράχες τους. Ο πόνος μπορεί να διαρκέσει μια εβδομάδα ή περισσότερο. Το τσίμπημα προκαλείται από μικρούς αδένες κοντά στα πτερύγια τους που παράγουν ένα δηλητήριο που προκαλεί το πρήξιμο. Ο πόνος μπορεί να αμβλυνθεί βάζοντας αμμωνία στην πληγή.(Klossner, 2005)
Οι κίτρινες ταυροκεφαλές δεν είναι γνωστό ότι έχουν κάποια συγκεκριμένη κατάσταση διατήρησης.
(Ameiurus natalis) μεταφράζεται στα λατινικά που σημαίνει «πρωτόγονος ή περιορισμένος» γιαAmeiurus, σε σχέση με την εγκοπή στο περιφερικό άκρο του ουραίο πτερύγιο, καιnatalisπου σημαίνει «έχω μεγάλους γλουτούς».
Άλλα κοινά ονόματα των κίτρινων ταυροκεφαλών είναι polliwog, chucklehead cat, butter cat, yellow cat, creek cat, white-wiskered bullhead και greaser.('Yellow Bullhead (Ameiurus natalis)', 2005; 'Yellow Bullhead', 2005)
Tanya Dewey (επιμέλεια), Animal Agents.
Gabe Jenkins (συγγραφέας), Eastern Kentucky University, Sherry Harrel (επιμέλεια, εκπαιδευτής), Eastern Kentucky University.